မေၾကြသင္႔ေပမဲ့
ေျခြရစ္ခဲ႔ရၿပီ …..ေမာင္
ေလသင္႔ရာခ်ီေနရတဲ့ ေငြနွင္းစက္ေလးလုိ
ေျမခကာလြမ္းက်န္ခဲ႔ရၿပီေလ။
အေၾကြမလွေပမဲ့
ေဝခဲ့စဥ္ကပန္းတစ္ခက္ရဲ႕
အနမ္းအိပ္မက္ကုိေတာ႔ မေမ့ရက္ခဲ့တာ
ေန႔ရက္ကမၻာပါ…..ေမာင္။
စိတ္မသက္သာေပမဲ့
ေဆြးေျမ႕စြာနဲ႔ပဲ ရြက္ေၾကြေတြခေညာင္း
ခေရာင္းလမ္းရဲ႕တစ္ဖက္ေစာင္း
အတိတ္ေဟာင္းကုိတမ္းတ
လြမ္းသမွ်ကုိ မွန္းဆလုိ႔
ေမ့မရစြာ ငုိေနမိတယ္…..ေမာင္။
ရာသီေတြဘယ္လုိေျပာင္း
ႏြဲ႔ေနွာင္းတဲ့ေတးသံသာလုိ
ေရႊရင္မွာၿငိတြယ္မိတာမုိ႔
ဒီဇင္ဘာနွင္းေတြက်ရင္ျဖင့္
ကၽြမ္းရင္နင့္နင့္ အသည္းဘဝင္မွာ
အလြမ္းေတြဆင့္လုိ႔ ပန္းခေရနွယ္
ေၾကြလႊင့္ခဲ့ရၿပီေပါ့…….ေမာ
0 comments:
Post a Comment